bugün,annemin doÄŸum gününü -maalesef-1 gün gecikmeyle(turlardan dolayı..)telefondan kutlayabildim.bu yüzden canım sıkıldı.eskiden bu konuya önem vermezdim maalesef.ama ÅŸimdi,yıllar geçtikçe,annem ve babamın aranmaya gittikçe daha duyarlı olduklarını ve hatta-bir nevi- ihtiyaç duyduklarını hissedeBÄ°Lmek,beni bir bakıma mutlu ediyor.ama diÄŸer taraftan geçmiÅŸteki unutkanlıklarımdan dolayı kendimi suçlu hissettiriyor..bundan sonra bu konuda özenli olacağım ve onları daha çok arayacağım..turlar o kadar yoÄŸun ki,evimi,ailemi,ÅŸehrimi özledim.fotoÄŸraflara bakmaya baÅŸladım-cep tel saÄŸolsun-ibb trafik kameralarımdan yolların etrafına bakmaya çalıştım..iÅŸe yaradı mı?eh.belki bir nebze..yorgunluktan ötürü etütlerimi artık minimal düzeyde gerçekleÅŸtirebiliyorum maalesef.ama müzik dinleme oranımı artırdım,o da bir nevi çalışma bence:-)2 haftaya turlar bitiyor…