turlar yorucu.yataktan kalkmakta zorlanmaya başladım.geçenlerde turistlere mini konser verdim.2 parça-madımak ve sert tatlı- çaldım.altyapıyı mp3 formatında ses tesisatınaa verip üstüne melodi ve soloları çaldım.espri hoşuma gitti.parça sayısını artıracağım..
-moralimi bozan konu ise parçaları çalmayı unutmuş olduğumu farketmem oldu.tabi parçaları daha güzel çalmaya çalışma-canlı çalma ortamı- sürecinin de kesintiye uğramış olması.
formdan düşmeyi hiç saymıyorum:-(
…..neyse ,toplar..
– bu arada turlar sırasında günlüğe bir şeyler yazmak istedim ama şu canımı sıkan reklamları ve linkleri silemediğimden-değiştirdiğim şifremi unuttuğumdan:-) – bir türlü beceremedim.artık umursamamaya çalışarak yazmaya devam edeceğim.ilerde silerim artık..
-geçenlerde birisi bana müzikte evrenselliği (sanki bilir kişiymişim gibi)sordu,ona bir takım teknik detaylar söyledim.sonra kendi kendime biraz düşündüm ve en önemli boyutun ;duygu ve düşünceleri(tabii ulaşılmış olanları..) samimi bir şekilde aktarmaya çalışmak olduğunu söylemeyi unuttuğumu farkettim.çünkü o zaman kişiye has olma-yapılmamış olanı yapmaya çalışmayı kastetmiyorum- durumu kendiliğinden beliriveriyor.
– bana göre duygu ve düşüncelerin çeşitli eksenleri var.
müzikal olanları: armoni,melodi,ritim. kısacası teknik …
ve sanırım bunu sorgulamak da önemli.bu notayı niye buraya koydum?değeri bu mu olmalı?tempo niye böyle?akort sistemi vs…
tabi bunlar epey teknik sorgulamalar.kullandığın seslerin detaylarına kadar gider.ve neticesinde orada kaybolmak da var.onun için bir de üst sorgulama mekanizması lazım sanırım:-)…
bu süreç doğal olarak teknik ile bitmiyor .hayatı,kendini vs sorgulamak… ve tabi o da bitmiyor:-)…
ama bana kalırsa yeterli bir farkındalık katsayısı ile bu yolda yürümeye başlamış olma durumu ve onun yansımaları yeterince evrensel…..
-şimdi havaalanına yeni turistleri karşılamaya koşuyorum..