rock istanbul da ortaçgil ile sahne aldım.dışarıda ses çok iyi imiş.sahnede çok keyifli değildim ama idare ettim.sonra akıncan ı paralel sahnedeki ceza konserine götürdüm.çok eğlendi.bende bu sayede ilk defa ceza yı izledim.gayet başarılıydı.daha sonra kraftwerk konserini izledim -sahne düzenleri sadece 4 laptop idi- aslında epey enteresan ama yine de epey güldüm..
rock istanbul u organize eden kimdir bilmiyorum-üşenmezsem bir ara öğreneceğim- beni arayıp organizasyona katılıp katılmayacağımı tarih vererek-kafi,türlü-sormuşlardı.ben de onaylamıştım.sonra bir daha aramadılar.eksik olmasınlar.
aslında benim -kafi,türlü-yolumda eksik olsunlar,çünkü böyle davranış bozukluklarından hoşlanmıyorum…
-şimdi maalesef hayatta olmayan bir arkadaşım ;’ne güzel,ben kafayı bulmak için içiyorum.sen ise müzik ile buluyorsun’demişti.
hakikaten doğru.
bence de hayatta olup bitenlere ve zaten hayat denilen kavramın kendisine dayanabilmek için böyle bir şey lazım.benim için bu müzik.
müzik yapmaya çalışmak.
ne güzel…