aslında yaşanılan duyguları sıcakken yazmak lazım ama olamıyor.birkaç gün önce lise sınıftan arkadaşım(çapa da profesör,haliyle..)ingiltere de yeni çıkan mutasyon hem çabuk yayılıyor hem de daha öldürücü diye yazmış.en az geçen sene mart ortası kadar bunalıma girdim.bilgisayarımı hışımla kapattım.ve kepenklerimi indirip kendimi uykuya verdim 2-3 gün:-((
geçenlerde annemin doğum günüydü.82yi bitirip 83üne bastı.yaşına göre çok iyi.hem sağlık( yarı ciddi sorunları-biraz da canımı sıkan- var elbette) ve asıl meraklılık bakımından.hala kitap okuyor(hala yeni kitap alıyor).ve resim yapıyor hobi olarak..ileri yaşlarda bile yeni şeyler öğrenme merakımı ondan aldım sanırım:-)ne mutlu..
majör geçtiğimiz perşembe kısırlaştırıldı.bugün keyfi yerine gelmeye başladı.hunisi 3 gün sonra çıkacak.dikişleri alınıp tabii..
ameliyat olurken veterineri ısırmaya çalışmış.normal bence..
bu sabah kerem e rica ettim majörle biraz ilgilenir misin diye. odaya yanıma gelsin dedi.az sonra kontrol için baktım,kerem yatakta cep telefonunu izliyor,majör de yatağın yanında yerde.hani ilgilenecektin,sıkılıyor dedim.ilgileniyorum dedi.e,hani,cep telefonunu izliyorsun diye kızınca,müthiş cevabını yapıştırdı:biz bakışıyoruz..
gün içinde aklıma geldikçe gözümden yaş gelerek güldüm.buraya yazarken de gülerek yazıyorum.
iyi oldu,gülmeye hasret kalmışım..
işte böyle..