ilk yazıyı bitirdikten hemen sonra aklıma eklemek istediğim başka şeyler geldi.ama araya işler girdiği için ancak günün sonunda fırsat bulabildim.
bronx konserimizden minik bir detay;hele bi gel de ceyhun ile karşılıklı doğaçlama yapıyorduk.bir yerinde enerji dürtmesine karşı koymadım ve-ceyhun a soru cevap durumundan çıkıyor olduğumu bile söyle(ye)meden- gözlerimi kapatıp notaların elimden akmasına izin verdim.ne çaldığım konusunda hiç bir fikrim yok.sanırım doğaçlamanın daha derin bir seviyesine temas etmiş oldum.çok güzel bir duygu idi.her zaman olmuyor..geçenlerde 4.albüm için kayıt yaparken de benzeri bir şey oldu.gözümü kapadım ve parçanın trafiğinden-ilkin ve turgut a söyle(ye)meden- koptum.bunu farkedip hemen peşimden geldiler.yine çok zevkli idi.acayip bir teknik-zaten bende yok-durum olmadı,ama duygu ve enerji yüklü olduğunu sanıyorum,kaydı henüz dinlemedim..
bulutsuzluk özlemi beynim zonkluyor parçasının stüdyo kaydında da benzeri bir zevk almış olduğumu hatırladım şimdi..